Eerste vragenbrieven Belastingdienst n.a.v. automatisch uitgewisselde buitenlandse (bank)gegevens zijn er!

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) heeft de CRS ontwikkeld als Europese tegenhanger van de zogeheten Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA), waarin de uitwisseling van gegevens met de Verenigde Staten is neergelegd. De Europese Commissie heeft de CRS overgenomen in EU-richtlijn 2014/107/EU. Met ingang van 1 januari 2016 heeft Nederland de EU-richtlijn via de Wet uitvoering Common Reporting Standards geïmplementeerd in de Wet op de internationale bijstandsverlening bij de heffing van belastingen (WIB) en het Uitvoeringsbesluit identificatie- en rapportage voorschriften CRS.

Op grond van de CRS zijn financiële instellingen verplicht om jaarlijks vast te stellen wat de fiscale woon- of vestigingsplaats is van hun rekeninghouders en in bepaalde gevallen van de Ultimate Beneficial Owner (UBO) of uiteindelijk belanghebbende. Als in enig jaar vastgesteld wordt dat een persoon of entiteit woont of gevestigd is in een ander deelnemend land, of dat de UBO woont in een land dat meedoet aan de CRS, dan moeten de gegevens over die persoon en de rekening automatisch aan dat land gerapporteerd worden.

Nederland heeft ten behoeve van de belastingcontrole de gegevens over 2016 voor de eerste keer in september 2017 doorgegeven aan de belastingdiensten van de andere landen. Omgekeerd ontvangt Nederland ook ten behoeve van de belastingcontrole structureel sinds 2017 automatisch informatie over buitenlandse rekeningen van personen of entiteiten die in het buitenland wonen of gevestigd zijn. De groep deelnemende landen is in september 2018 uitgebreid met een groot aantal landen. Met deze landen heeft Nederland ook inmiddels automatisch gegevens uitgewisseld.

Momenteel zijn meer dan 100 landen aangesloten bij de automatische gegevensuitwisseling op grond van de CRS. Klik hier en hier voor een lijst met deelnemende landen per november 2018 en een indicatie van de eerste gegevensuitwisseling per deelnemend land.

Na ontvangst van de financiële gegevens uit het buitenland zal de Belastingdienst eerst controleren of de ontvangen gegevens ook netjes zijn verwerkt in de belastingaangifte van de betreffende belastingplichtige. Indien de Belastingdienst constateert dat niet alle vermogensbestanddelen netjes zijn aangegeven, zal de Belastingdienst in beginsel een vragenbrief doen uitsturen. U mag ervan uitgaan dat na ontvangst van een vragenbrief er (zeker) geen sprake meer is van een vrijwillige verbetering voor de inkeerregeling.

Inmiddels hebben ons berichten bereikt, dat de eerste Nederlandse rekeninghouders als gevolg van de internationale automatische gegevensuitwisseling zijn aangeschreven door de Belastingdienst.

Indien u nog niet bent aangeschreven en beschikt over niet-aangegeven vermogensbestanddelen in het binnen- en/of buitenland, loont het derhalve nog steeds om de Belastingdienst voor te zijn en alsnog zelf tot verbetering over te gaan in de hoop dat dat nog gezien wordt als een vrijwillige verbetering. Het helpt in ieder geval bij de bepaling van de hoogte van de op te leggen vergrijpboetes.

Mocht u over niet-aangegeven financiële producten in het buitenland beschikken en heeft de bewuste financiële instelling nog geen contact met u opgenomen om uw gegevens te verifiëren, dan kan het onder omstandigheden raadzaam zijn om bij de financiële instelling na te gaan of uw financiële gegevens zijn uitgewisseld en zo ja, met welk land.

Indien u vragen heeft over dit soort zaken of geconfronteerd wordt met een vragenbrief als gevolg van de automatische gegevensuitwisseling, neem dan contact op met mr. N.B.M. Vink of mr. S. Vink, advocaat-belastingkundigen, verbonden aan Vink & Partners Legal and Tax. In onze hoedanigheid van advocaat-belastingkundigen zijn wij vanwege onze geheimhoudingsplicht bij uitstek geschikt om u in dit soort zaken te helpen.